Cyberprzestępcy działają indywidualnie lub w zorganizowanych grupach. Jedni specjalizują się w oszustwach i kradzieżach, inni używają Internetu do nawiązywania kontaktu z nieletnimi. Istnieje ryzyko molestowania seksualnie.
Internet zrewolucjonizował komunikacje między ludźmi. Zrewolucjonizował metody prowadzenia biznesu, edukacji a także sposób spędzania wolnego czasu. Codziennie miliony ludzi robią zakupy on-line, kupując książki, bilety, płyty czy dokonując transakcji bankowych. Jednocześnie Internet jest przestrzenią, w której e-przestępcy mogą ukraść naszą tożsamość lub posłużyć się naszą kartą kredytową. Cyberprzestępstwa są przyczyną ogromnych strat finansowych nie tylko zwykłych obywateli, ale również firm ubezpieczeniowych, banków i innych instytucji. Ponadto wywołują utratę zaufania klientów do Internetu jako sieci telekomunikacyjnej, która dostarcza dobra i usługi.
Prawdopodobieństwo stania się ofiarą cyberprzestępstwa jest bardzo nieograniczone. Tak nieograniczone jak sama sieć internetowa. Dlatego warto poznać kilka najczęściej popełnianych w sieci przestępstw:
Kradzież kart kredytowych
 Na ogół pojęcie to kojarzy się z utratą karty lub jej numeru, a następnie wykorzystanie ich przez osoby trzecie. Obecnie może to oznaczać „skimming”, czyli skopiowanie zawartości paska magnetycznego karty bez zgody jej właściciela, a przez to możliwość stworzenia drugiej identycznej karty i wykorzystywanie duplikatu do wykonywania nieuprawnionych płatności za towary i usługi.
Kradzież tożsamości
To pojęcie zapewne większości z nas kojarzy się z tym, że ktoś na przykład wyszukał w naszych śmieciach lub w inny sposób wszedł w posiadanie  naszych listów z banku, danych o zyskach, naszego PESEL-u czy NIP-u, a następnie wykorzystał te informacje, aby pod nas się podszyć. Takie sytuacje nadal mają miejsce, choć częściej niebezpieczeństwo czyha w sieci, gdzie inna osoba może nas udawć.
Phishing
Jest to przestępstwo z użyciem adresu e-mail, które ma na celu połączenie klienta z fałszywą stroną internetową zawierającą profesjonalnie wyglądający formularz internetowy, w którym mamy potwierdzić informacje związane z naszym kontem bankowym lub podać dane osobowe.

Grooming
Są to działania osoby dorosłej, która przy pomocy czatów i innych środków komunikacji dostępnych w internecie stara się nakłonić dziecko do kontynuacji znajomości wirtualnej przez spotkania w świecie rzeczywistym, z intencją wykorzystania seksualnego.
Przed przestępstwami w sieci można się chronić. Przekażmy te informacje przede wszystkim naszym dzieciom.
•    Zanim podamy komuś nasze dane osobowe, odpowiedzmy sobie na kilka pytań: kto będzie przechowywał te dane? Czy będą one wykorzystywane rozsądnie, czy może staną się dostępne dla wszystkich zainteresowanych?
•    Znajomości z sieci utrzymujmy jedynie tam. Nigdy nie spotykajmy się z nieznajomymi z Internetu sam na sam. Jeśli zdecydujemy się już na takie spotkanie warto zabrać ze sobą osobę której ufamy. Dotyczy to głównie dzieci, nastolatków – dlatego rozmawiajmy z nimi na ten temat, ostrzegajmy je.
•    Oszuści używają portali społecznościowych do gromadzenia użytecznych dla nich informacji, na przykład na temat wieku użytkownika. Nigdy nie umieszczajmy swojej daty urodzenia na takiej stronie.
•    Warto zarejestrować się na jednym z darmowych serwisów pocztowych, na przykład gmail, yahoo, onet czy wp, wymyślając adres który nie ujawnia naszego wieku czy adresu zamieszkania.
•    Szczególnie należy uważać, kiedy odbieramy „ciasteczka” (cookies), czyli niewielkie  fragmenty kodów instalujące się na naszym komputerze przy każdym odwiedzaniu danej strony, przez co jej właściciele wiedzą o każdych naszych odwiedzinach. „Ciasteczka” są zazwyczaj niegroźne, lecz bywa że zawierają niebezpieczne elementy, które mogą ujawnić o nas więcej informacji, niż sobie tego życzymy.
•    Można także zablokować pop-up’y, czyli wyskakujące okienka w naszej wyszukiwarce internetowej. Takie reklamy są bardzo irytujące, a co więcej mogą zawierać niebezpieczne elementy, które potrafią pokonać zaporę antywirusową w naszym komputerze.
•    Dokładnie niszczmy wszystkie rachunki, wyciągi z kont i inne dokumenty, które zawierają nasze dane. Niektórzy przestępcy kradną dane osobowe dzieci i czekają aż skończą one 18 lat, by zakładać wtedy w ich imieniu na przykład karty kredytowe. Regularnie sprawdzajmy wyciągi z kart kredytowych lub płatniczych. W ten sposób można sprawdzić, czy nie utworzono nowego konta lub karty kredytowej na nasze nazwisko.
•    Korzystajmy z dobrych programów antywirusowych i firewalla, który chroni nas przed wszystkimi, którzy za pośrednictwem Internetu próbują bez naszej zgody dostać się do naszego komputera.
•    Nie używajmy tego samego hasła do wszystkich kont. Wymyślajmy je w taki sposób, aby były jak najtrudniejsze do rozszyfrowania. Powinny zawierać cyfry, litery i dodatkowe znaki.

Opracowanie: W.M. na podstawie: Kalendarz Europejski, © Wspólnoty Europejskie, 2009